Ik vind het fascinerend hoe in tv-series de geschiedenis gedramatiseerd wordt om een verhaal spannend te maken, vol ‘cliffhangers’. De streamingdiensten maken het wel heel bont met hun series over Vikingen. In hun primitieve dorpen komen Vikingvrouwen met gecompliceerde kapsels tevoorschijn alsof ze een dag bij de kapper hebben gezeten. De Deense koning Forkbeard krijgt zelfs drie vlechten in zijn lange zwarte baard. Daar dankte hij zijn bijnaam dus niet aan. Een Forkbeard, bij ons een ‘gaffelbaard’ geheten, is niet meer of minder dan een gesplitste baard.
Hij heeft wel echt bestaan, deze ‘King Sweyn Forkbeard’. Hij leefde van 963 tot 1013 en was zoon van Harald Bluetooth, waar het draadloze verbindingssysteem naar is vernoemd. Sweyn schopte het zelfs tot koning van de Britten, maar niet voor lang. Hij ‘regeerde’ niet meer dan vijf weken, vanaf december 1013 tot aan zijn dood.
Historici hebben er plezier in op hun websites alle onzorgvuldigheden en onzin in de Vikingsseries recht te zetten, voor zo ver dat mogelijk is. Ikzelf heb me altijd geërgerd aan het gebruik van de naam ‘Kattegat’, de nauwe zee-engte tussen het Europese vasteland en Skandinavië. De naam is duidelijk van Hollandse oorsprong. En dat kan dus niet. In die tijd van de Noormannen voeren wij nog niet op Zweden en Rusland om daar ons hout te halen.
Ik vind dit fenomeen van ‘vervalste geschiedenis’ fascinerend. Daarom dit houten boek-met-baard. De fantasiebaard van Forkbeard groeit op surrealistische wijze uit een boek, om een eigen leven te gaan leiden.
Voetnoot: ik kreeg een stuk lindehout met stevige knoesten erin om mee te werken. Dat was een van de redenen om zo’n grote vlecht met kwast te maken. Zelf was ik wel tevreden met de vondst, om zo’n onmogelijk groot stuk donker en onmogelijk stuk hout een functie te geven. Toch kreeg ik tot enkele malen toe al de vraag: ‘Heeft hij met zijn baard in de soep gehangen?’
